در اولین نگاه، سؤالی که به ذهن متبادر میشود؛ این است که این کودکان از کجا میآیند و به کجا میروند. نقطه آغاز روزشان کجا است و مأمن و پناهگاهشان کجا؟ پول حاصل از رفت و آمد مردم و نشستن کنار پیادهرو را به چه کس یا کسانی میسپارند؟ پاسخ سؤال اول را کسانی درمییابند که اگر بر حسب اتفاق صبح خیلی زود در خیابان تردد کنند، وانت نیسانهایی را میبینند که انبوهی از کودکان خواب آلود را روی هم مانند بستههای پستی انباشتهاند تا به مقصد یعنی محل کارشان برسانند و در آخرین دقایق شبانگاه، باز تکرار راه، پیموده شده است؛ چهرههای خسته، گرسنه و خوابآلوده کودکان،
پاسخ سئوال دوم برمیگردد به خانوادهها و یا سرپرستان این کودکان خیابانی
یکی این
دختر رو توی بازار رو میبینه، یکی پسرکی توی مرکز کامپیوتر پایتخت، یکی
یه جای دیگه، امان از اونایی که هیچکس نمیبینیتشون و .... ـ
خدایا خودت رحمتی کن ، مردیم با دست خالی از بس که غصه خوردیم و هیچ نداشتیم که
دستی بگیریم، از این همه ثروتی که بهمون دادی و اختیارش دستمون نیست، نتیجه و
سودش هم....!!! ـ
مردیم از این همه غصه...... ـ
آنها آنجا می آیند تا ساعاتی که فارغ از کار در خیابان و کارگاه ها هستند سواد هم بیاموزند تا بدانند بالاخره علم بهتر است یا ثروت!
منبع:
سخنانی زیبا و دلنشین از جنس دلتنگی (+ عکس)
نگاه شما: تصاویر دیدنی از پاییز روستای اتو
107250 بازدید
29 بازدید امروز
11 بازدید دیروز
244 بازدید یک هفته گذشته
Powered by Gegli Social Network (Gohardasht.com)
Copyright ©2003-2024 Gegli Social Network (Gohardasht) - All Rights Reserved
Developed by Dr. Mohammad Hajarian